Fajësimi i viktimës është një qëndrim që shkakton që individët të fajësojnë viktimat për gjërat e këqija që u ndodhin. Viktimat e ndonjë krimi ose fatkeqësie mund t'i nënshtrohen fajësimit të viktimës, por qëndrimi është një reagim veçanërisht i zakonshëm ndaj incidenteve të sulmeve seksuale dhe dhunës në familje. Fajësimi i viktimës mund të jetë një mekanizëm mbrojtës që njerëzit përdorin për të ndihmuar veten të besojnë se bota është një vend më i sigurt se sa është në të vërtetë, por mund të jetë jashtëzakonisht i dëmshëm për viktimat, kështu që është e rëndësishme që të bëheni më të vetëdijshëm dhe të shmangni mbajtjen e viktimave përgjegjës.
Hapa
Pjesa 1 nga 3: Sfidimi i paragjykimeve dhe supozimeve tuaja
Hapi 1. Pranoni që bota nuk është e drejtë
Shpesh, njerëzit duan të besojnë se gjërat e mira u ndodhin njerëzve të mirë, gjë që mund t'i bëjë ata të besojnë gjithashtu se gjërat e këqija u ndodhin vetëm njerëzve të këqij. Importantshtë e rëndësishme të njihni tendencën tuaj për të racionalizuar vuajtjet në këtë mënyrë dhe të punoni në mënyrë aktive për ta ndryshuar atë.
Mundohuni të ndryshoni mënyrën se si mendoni për të gjitha llojet e fatkeqësive, jo vetëm viktimat e krimit. Për shembull, shumë njerëz që fajësojnë viktimat e sulmit seksual fajësojnë gjithashtu njerëzit që janë të prekur nga varfëria ose sëmundjet. Të gjitha këto lloje të fajit vijnë nga i njëjti besim thelbësor se gjërat e këqija u ndodhin vetëm njerëzve që i meritojnë ato
Hapi 2. Kuptoni që mund t'ju ndodhë
Fajësimi i viktimës shpesh përdoret si një mekanizëm mbrojtës nga njerëzit që duan të besojnë se ata kurrë nuk mund të bëhen viktima të një krimi të tillë. Kjo bën që ata të përqëndrohen pothuajse tërësisht në karakteristikat dhe veprimet e viktimave kur vlerësojnë arsyen e sulmit. Largohuni nga ky lloj të menduari duke i kujtuar vetes se nuk jeni aq të ndryshëm nga viktima dhe po aq lehtë mund të keni qenë viktimë e një krimi.
Mos harroni të mendoni për rrethanat e jashtme. Këto janë shpesh gjëra mbi të cilat viktima nuk ka kontroll fare, dhe ata kanë shumë më shumë gjasa të kontribuojnë në sulm sesa gjithçka që bëri viktima
Hapi 3. Mos supozoni se është dhënë pëlqimi
Shumë njerëz bëjnë supozimin e rremë se një viktimë pajtohet me dhunën duke dështuar të luftojë ose t'i thotë autorit të ndalojë, por kjo nuk nënkupton aspak pëlqim. Ju nuk do të fajësoni një viktimë të grabitjes për dështimin për t'i thënë grabitësit të ndalojë grabitjen e tyre, kështu që ju nuk duhet të fajësoni viktimën e sulmit seksual ose dhunën në familje për mos luftimin e tij.
- "Tolerimi" i trajtimit abuziv duke mos lënë një partner abuziv nuk përbën pëlqim.
- Të kesh një takim të mëparshëm seksual konsensual me sulmuesin nuk nënkupton pëlqimin për takimet e ardhshme seksuale.
Hapi 4. Njohni absurditetin e strategjive parandaluese
Ndërsa ka disa hapa që individët mund të jenë në gjendje të ndërmarrin për të rritur sigurinë e tyre personale, është e rëndësishme të kuptohet se sa joreale është të presësh që viktimat të parandalojnë në mënyrë efektive sulmet. Simplyshtë thjesht e pamundur të parashikosh çdo gjë të keqe që mund të ndodhë, dhe po aq e pamundur të mbrosh veten nga të gjitha këto gjëra të këqija.
- Shumë strategji për zvogëlimin e rrezikut janë thjesht jopraktike. Për shembull, të qëndrosh brenda dhe të mos shoqërohesh kurrë me njerëz të tjerë mund të zvogëlojë rrezikun e një personi për t'u sulmuar seksualisht, por kjo nuk është një gjë e arsyeshme për t'i kërkuar një personi. Sa më shumë që të shqyrtoni strategjitë e tjera të parandalimit, aq më shumë probleme ka të ngjarë të identifikoni me to.
- Shumë strategji të tjera mund të jenë plotësisht joefektive, edhe nëse zbatohen në mënyrë korrekte. Mbani në mend se njerëzit ende mund të jenë viktima të krimeve të dhunshme edhe nëse marrin të gjitha masat e arsyeshme për të mbrojtur veten.
Pjesa 2 nga 3: Zhvendosja e Fajit te Autori
Hapi 1. Mos harroni se autori i krimit bëri një zgjedhje
Shumë njerëz në mënyrë efektive i shfajësojnë autorët e përgjegjësisë duke supozuar se ata nuk ishin në kontroll të veprimeve të tyre në kohën e sulmit. Pavarësisht nga rrethanat, kujtoni veten se autori i krimit zgjodhi në mënyrë aktive të ekzekutonte sulmin.
Edhe nëse duket se autori i krimit për ndonjë arsye është i predispozuar për dhunë, mbani në mend se ai ose ajo duhej të merrte vendime specifike në mënyrë që të synonte viktimën. Nëse sjellja do të ishte vërtet e pakontrollueshme, ajo do të shfaqet pa marrë parasysh viktimën, vendndodhjen ose kohën
Hapi 2. Mos i besoni justifikimet e autorit
Njerëzit që kryejnë akte të dhunshme kundër të tjerëve shpesh racionalizojnë sjelljen e tyre duke bërë një sërë arsyetimesh, shumë prej të cilave përpiqen të vënë fajin tërësisht ose pjesërisht mbi supet e viktimës. Nëse dëgjoni një racionalizim të tillë, kujtojini vetes se nuk ka asnjë justifikim të vlefshëm për kryerjen e një krimi të dhunshëm.
- Përdorimi i alkoolit ose drogës nuk është një justifikim për të sulmuar një person tjetër.
- Disa justifikime fajësojnë drejtpërdrejt viktimën. Për shembull, autori mund të thotë se viktima ka antagonizuar krimin duke fyer autorin. Edhe nëse kjo është e vërtetë, nuk është një justifikim i vlefshëm.
Hapi 3. Kuptoni që vetëm kryesi mund të parandalojë një sulm
Ashtu si kryesi është personi i vetëm që mund të zgjedhë të kryejë krimin, ai ose ajo është gjithashtu personi i vetëm që mund ta kishte parandaluar atë. Nëse e gjeni veten duke menduar për hapa të ndryshëm që viktima mund të kishte ndërmarrë për të parandaluar sulmin, kujtojini vetes se e vetmja gjë që do të kishte parandaluar efektivisht sulmin do të ishte vendimi i autorit të krimit për të mos e kryer atë.
- Viktima e një sulmi nuk mund ta kishte parandaluar sulmin duke u veshur ose duke u sjellë ndryshe, por autori mund të kishte parandaluar përfundimisht sulmin duke u sjellë ndryshe.
- Nëse një e mbijetuar e dhunës në familje qëndron me një abuzues pas një sulmi fillestar, kujtojini vetes se ka një sërë faktorësh që mund të kenë shkaktuar që viktima të qëndrojë. Kjo mund të jetë e vështirë për një person që nuk ka qenë kurrë në situatën për ta kuptuar, por është thelbësore të mos gjykosh.
Pjesa 3 nga 3: Shmangia e fajësimit të paqëllimshëm të viktimës
Hapi 1. Kini kujdes për llojin e gjuhës që përdorni
Gjuha që përdorni për të përshkruar dhunën mund të reflektojë pa qëllim tendencat e fajësimit të viktimës. Për shembull, nëse shprehni një fjali në mënyrë që viktima të jetë subjekt i dënimit, ju pa dashje po theksoni rolin e viktimës në krim.
Në vend që të thoni, "Maria u përdhunua" ose, "Maria është një grua e dhunuar", konsideroni të përdorni zërin aktiv për të theksuar lirinë e zgjedhjes së autorit. Duke thënë diçka si: "Një përdhunues sulmoi Marinë" ose, "Gjoni abuzoi me Marinë" zhvendos fokusin nga viktima te autori
Hapi 2. Bëni pyetjet e duhura
Kur dëgjoni për një sulm, provoni të bëni pyetje në lidhje me sjelljen e autorit në vend që të bëni pyetje në lidhje me sjelljen e viktimës. Përqendrimi i tepërt te viktima mund të bëjë që ju pa dashje ta fajësoni atë për krimin.
- Në situatat e dhunës në familje, përpiquni të shmangni pyetjet si: "Pse gruaja qëndroi nëse burri i saj po e rrihte?" Në vend të kësaj pyetni: "Pse burri e rrahu gruan e tij?"
- Nëse jeni duke folur me viktimat, kurrë mos i pyesni ata pse u përgjigjën ose nuk iu përgjigjën sulmeve në një mënyrë specifike.
- Importantshtë e rëndësishme të jeni të ndërgjegjshëm jo vetëm për pyetjet që u bëni të tjerëve me zë të lartë, por edhe për pyetjet që mund t'i mbani vetes. Nëse e gjeni veten duke pyetur se çfarë roli ka luajtur viktima në krim, kujtojini vetes se veprimet e autorit janë më të rëndësishme.
Hapi 3. Shmangni dhënien e këshillave se si të shmangni sulmet
Edhe pse mund të nënkuptoni mirë duke i dhënë një personi këshilla për sigurinë dhe vetëmbrojtjen, po nënkuptoni pa dashje se viktima ka fuqinë për të parandaluar një sulm. Në realitet, vetëm një sulmues ka fuqinë për të parandaluar një sulm, kështu që kalimi i kësaj përgjegjësie tek viktimat mund t'i bëjë ata të ndihen fajtorë nëse taktikat nuk funksionojnë.
Hapi 4. Eksploroni ndjenjat tuaja
Dëshmitarët e sulmeve kanë më pak gjasa të fajësojnë viktimën nëse gjejnë kohën për të shkruar reagimet e tyre emocionale ndaj dëshmitarit të sulmit. Pavarësisht nëse keni qenë dëshmitarë të sulmit apo jo, kjo strategji mund të ndihmojë në rritjen e ndjeshmërisë tuaj duke ju inkurajuar të eksploroni ndjenjat që përndryshe mund t'i keni shtypur duke fajësuar viktimën.
